-
seven ve sevdiğim bu kadar kişi varken neden illa özel birini daha istiyorum biri olmadan eksiklik çekiyorum anlamıyorum. toplumun dayattığı bir şey mi bu? yoksa evrimin sonucu mu sadece? neden insan tek başına yalnızca ailesi ve arkadaşlarıyla tam hissedemiyor mutlu olup hayatına devam edemiyor? bağımlılık adeta başka bir şey değil. diğer herkesten çok seveceğin, seni herkesten çok sevecek birini istemenin diğer bağımlılıklardan bir farkı yok bence. hastalıklı bir düşünce.
en kötü yanı da eksikliği hissettiğin sürece o insanı bulamayıp tam umudunu kestiğin eksikliğe alıştığın anda birinin çıkıp gelmesi, sonra onla yollarını ayırınca aynı eksikliğin yeniden gelip bu olayın bir döngüye girmesi. -
özleyeceğimi hiç düşünmüyordum en azından ilk bir kaç ay ama daha bir hafta olmadan şimdi dönmek istiyorum burada yapamıyorum diyorum. çocukken halamda kalmak isteyip gündüz çok mutluyken gece bir anda annemi/babamı hatırlayıp özlemem gibi arada 2 apartman olmasına rağmen.
demek ki ortam değişse de durumlar değişse de bazı duygular aynı kalıyor. o zamanlar bi şekilde uyuyordum uyanınca dönüyordum, bakalım yine uyuyabilecek miyim